памагите слажить сказки или легеду по бел литу
Яйка , яйка
Размаляваная вечка .
Хто крышку адкрывае ,
Той у казку трапляе .
( адкрываецца вечка, там цацка - кураня )
Жыло -было на свеце маленькае жоўтае пухнатае кураня . Яно было вельмі цікаўным да жыцця, яму ўсё было цікава. Кураня марыло убачыць лес , рэчку , поле і многае іншае , пра што чула ад старэйшых .
Але мама заўсёды казала яму: " Будзь асцярожны , выходзячы з двара. Улесе жыве хітрая ліса , якая вельмі любіць есць маленькіх куранят , авысока за хмарамі жыве злы каршун , які можа схапіць цябе вострымікіпцюрамі і забраць » .
Аднойчы кураня ўсё ж такі неўтрымалася і адправілася шпацыраваць у лес далёка ад дома. Які велізарныі дзіўны свет яно адкрыла ! Як усё было цікава !
Івось , кураня убачыла вузкую сцежку і пайшоло па ёй. Раптам над імзявілася велізарная , чорны цень . Малое адразу здагадалася , што гэта іёсць страшны каршун . Беднае кураня кінулася бегчы з усіх ног , алекаршун хутка набліжаўся. Здавалася , выратавання няма.
Раптамкураня ўбачыла вялікую паляну , на якой раслі жоўтыя дзьмухаўцы .«Гэтыя кветкі такія ж жоўтыя і пухнатыя , як я. І мяне не будзе сярод іхбачна » , - падумала кураня і хуценька шмыгнула у зараснікі. Ах , якстукала яго маленькае сэрцайка ! Калі яно аддыхалася і зразумела , штонебяспека мінула, то падумала: «Якія ж гэта цудоўныя кветкі ! Яны падобныя на маленькія сонейкі і такія ж ласкавыя » .
Тымчасам злы каршун лётаў над палянай і думаў : « Куды ж падзелася гэтаекураня ? Бо яно не могло уцячы далёка . Вакол адны бесталковыядзьмухаўцы . Хутка яны ператворацца ў пух , і вецер панясе іх » .
А залацістыя дзьмухаўцы ціха- ціха кiвалi галоўкамі і думалі: « Мы хутка станем пярынка і паляцім невядома куды . Але ўсё ж мы не дарма пражылі на свеце - мы выратавалі жыццё гэтаму мілага маленькаму кураню » .
