Помогите написать сочинение на тему Мой запавет нашчадкампожалуйста!

Не ведаю, спадабаецца вам ці не. Можа што возьміце ^^

Як хутка ідзечас. Нават і не верыцца, што ўжо дваццаць першае стагоддзе. Уяўляецца, штотолькі нядаўна я ўпершыню пайшоў у школу, пазнаёміўся са сваімі сябрамі іаднакласнікамі. І вось яшчэ некалькі год і я закончу школу. Прыйдзецца вырашаць,что ж рабіць у будучым. Мне так хочыцца верыць, што мае мары сбудуцца.І вось, непаспееш азірнуцца і вось яна – старасць. А што я пакіну нашчадкам? Я ж увогулеяшчэ нічога маштабнага не зрабіў. І ці зраблю? Але ж, можа я яшчэ і паспеюадкрыць у будучым што-небудь. А, калі не паспею, то абавязкова пасля мянезастанецца мая краіна, якая багатая на вельмі таленавітых людзей.Але частаздараецца так, што людзі проста зарываюць свій талент і не хочуць ягоразвіваць, проса забывая аб гэтым. Яны шукаюць высокааплатную работу, зусім недумаючы аб тым, што ім прыйдзецца штодня працаваць. І гэта добра, калі работаадпавядае інтарэсам, а калі не? Працаваць там, дзе табе не падабаецца, дзелятаго, каб проста добра жыць? Можа яно і добра, але чаму не паспрабавацьдасягнуць поспехаў у той справе, якая табе падабаецца? Мне здаецца, я занадтамнога гавару. Але я просто хачу сказаць сваім нашчадкам, што будуць і ў мой часновым пакаленнем і пасля мяне, каб яны былі патрыётамі сваёй краіны,  шанавалі яе, не забываліся на бацькоўскі дом,а самое галоўнае, каб помнілі аб тым, што жыццё – самая каштоўная рэч, якаядаецца толькі аднойчы.