Стихотворение на казахском языке про лето

Күн жылынып, қар да еріп дүрілдеп,Сай-саладан сулар ағып, күрілдеп,Ой мен қырда басқызбайды сар балшық.Әлем-тапырық жердің беті іріңдеп.Аспан жүзі ұшпалы бұлт сәуірдіңЖылы желі бетті сүйген тәуір күн.Қыс қысылған көтерем мал жалғыздап,Тұс-тұсынан шығып жатыр ауылдың.Аунап-қунап ауасына сағынған,Ызғар, суық ақ кебіннен арылған,Ойдым-ойдым қара жерге көз ойнап,Бәрі бірдей басын қойып жабылған.Шаруалар да қуанышты күлімдепЕптеп өтті алты аяғы қыс күнім деп,Балалар да лек-лек болып доп қуған,Жалаң аяқ, жалаң бас жүр дірілдеп.Мал да, адам да не бар жандық мәз болды,Қатар түзеп, үйрек, аққу, қаз келді.Жердің жүзін бейне ұжмақка теңейтінАлақай, алақай-ау, жаз келді.